Çelimsiz, küçük bir kız çocuğu sokağın köşesine oturmuş dileniyordu.
Üzerinde yırtık pırtık giysiler vardı, yüzü gözü kir içinde perişan bir durumdaydı.
Küçük kız dilenirken, sokaktan genç, canlı ve iyi görünümlü bir adam geçti.
Kızı fark etmişti ama belli etmemek için dönüp ikinci kez bakmadı.
Büyük ve lüks evine, mutlu ve rahat ailesinin yanına geldiğinde, çok güzel hazırlanmış akşam sofrası onu bekliyordu.
Tam yemeğe başlayacaktı, dilenen kız aklına geldi...
Duyguları bir şeylere itiraz ediyordu.
Sonra kolay yolu buldu ve Tanrı'ya içinden sitem etti:
"Tanrım, böyle bir şeyin olmasına nasıl izin veriyorsun? Neden o küçük kıza yardım için bir şeyler yapmıyorsun..."
Serzenişini bitirip yemeğe çatalını sokarken, ruhunun derinliklerinden gelen bir yanıt duydu;
‘Yaptım. Seni yarattım!’
İÇİMİZDEN GELMELİ
Kutsal günler var..
Zekat veriyoruz.
Kurban kesiyoruz..
Ne için yapıyoruz bütün bunları.
Kuran emrettiği için..
Allah öyle emrettiği için..
Oysa yardım yapmamızı kimse emretmemeli...
Bizim içimizden gelmedi..
Bunun için de kutsal gün, kutsal ay gelsin diye beklenmemeli..
Bir şeylerin sahibi iseniz, onların size ve ailenize olduğu kadar, düşkünlere yardım edebilesiniz diye verildiğini unutmayın.
Beklemeyin cumayı..
Ramazanı..
Kurban Bayramı'nı..
Üç ayları...
Çıkın dışarı..
Gördüğünüz ilk fakire yardım elini uzatın.
Yardım etmenin
Fakir sevindirmenin sati, günü, ayı, yılı yoktur..
Fakir olan, bir şeylere ihtiyacı olan, yılın 365 günü bu çaresizliği yaşıyor..
Unutmayın..
Emredilen günü beklemeyin...
Hemen yapın..
Bugün yapın...