Ülkemizde son 10 yıldır yoğunlukla duyduğumuz kapitalizm tarafından pohpohlanan, A
VM'ler tarafından desteklenen,
Milyarlarca lira reklam parası harcanarak insanların daha fazla tüketmelerini amaçlayan,
Tamamen bizim kültürümüze aykırı,
İthal,
Yapmacık bir günü Sevgililer Günü olarak dayatmalarını doğru bulmuyorum.
M.Ö Roma'da yaşanmaya başlanmış, ilerki dönemlerde yine Roma'da evliliğin yasaklandığı bir dönemde, Valentine adlı bir papazın gençleri gizlice evlendirdiği için öldürüldüğü sonrasında kilisenin kutsal bir gününe dönüştürülen tamamen yabancı bir günü ülkemde sevgililer adına kullanılmasını doğru bulmuyorum.
Sevgisizliğin kol gezdiği,
Akıl almaz cinayetlerin işlendiği,
İnsanların birbirlerinin gözünü oymak için fırsat kolladığı bu ülkede,
Kadına şiddette dünya rekoru kıran,
Küçücük bir tartışmada bile silahların çekildiği,
Etrafın kan gölüne döndüğü bir ülkede,
Her gün nefret ve kavga tohumlarının ekildiği,
Suçu sadece sevmek olan kadınların kızların öldürüldüğü bir ülkede,
Her üç kişiden birinin görücü usulü evlendiği,
Birbirlerini sevmeden ,tanımadan evlendikleri için boşananların her geçen gün arttığı bir ülkede,
Aşkla evlendik ama evlenince aşkımız bitti diyenlerin,
Evlilikte mutlu olmanın yolu paradır diyenlerin çoğaldığı bir ülkede,
Mutlu aşklarının bitmesine neden olarak aldatmayı gösterip ,aldatmanın gerekçesi olarak da çoğunlukla sevgisizlik, ilgisizlik olduğunu söyleyen bir ülkede
En önemlisi de 6 ay içersinde 300 güvenlik görevlisinin şehit edildiği,
Anaların, çocukların gözyaşlarının durmadığı bir ülkede,
Yurdumuzu parçalamak isteyen Türkiye düşmanlarına karşı verilen mücadelede, ''Devlet katliam yapıyor'' diyen zırvalayan,
Vatan sevgisinden uzak,
Yurdunu sevmeyen insanların yaşadığı böyle bir ülkede sevgililer günü kutlamak ne kadar gerçekçi olur?
Bir de bu günü niye yalnızca sevgilisi olanların günü olarak anılıyor?
Bence sevgisi olan, sevgi dolu insanların anılması gerekir.
Üstadın söylediği gibi, ''Nice sevgililer gördüm içlerinde sevgi yok, nice sevgililer gördüm sevgilisi yok.''
Bir de sevginin, sevmenin günü olmaz.
Yaşayacağımız günleri bir kenara bırakıp uydurmaca bir gün içine bütün sevgileri sığdırmaya çalışmak anlamsızdır.
Bize her gün sevgililer günü olmalıdır.
Çok aşık olduğumuzu her gün söylemeliyiz.
Sevgiyi, aşkı yılda bir gün içine sığdıramayız.
Sadece özel günlerde aramak, hissettirmek, hatırlamak değil, imkanımız olduğu sürece birbirimizi aramak hatırlamak sevgimizi göstemek, unutulmadıklarını,
En önemlisi de sevmenin sevilmenin kaynağı yaradandır.
En büyük sevgiyi yaradana göstermek gerekir.
Yunus Emre'nin dediği gibi:
''Yaradılanı severiz, yaradandan ötürü''
Sevgi Allah'tan başlayarak bütün varlıklarda, her gün her saat her an bizimle beraber olmalıdır.
Sevgi yoksunu bir toplum, sevgisiz bir dünya olamaz.