Muharrem ayında Müslümanların yüreğini yakan en acı hatıra Emeviler döneminde, Hz. Hüseyin'in (r.a.) şehadeti ile sona eren Kerbela olayıdır.
Hz. Hüseyin, Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (s.a.v.) çok sevdiği, "Dünyanın iki çiçeği" ve "Cennet çocuklarının efendileri" diye övdüğü ve "Allah'ım, ben onları seviyorum, Sen de sev" diye dua ettiği iki torunundan biridir. Hz. Hüseyin'in siyasi ihtiraslar uğruna acımasızca şehit edilmesi, Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) ve onun Ehl-i Beytini seven bütün müminleri derinden yaralamış ve üzmüştür. 10 Muharrem 61 (10 Ekim 680)'de Kerbela'da gönül sızlatan elim olay şöyle gerçekleşti : Hz. Ali (r.a.) Hicri 40 yılının Ramazan ayında (661 Ocak ayı) maruz kaldığı bir saldırı sonucunda vefat ederken Kufeliler, Hz. Hasan'a biat etmek istediklerini kendisine söylediklerinde o, yönetimin babadan oğula geçişi demek olan hanedan usulüne sıcak bakmadı. Ancak Kûfeliler kendi hür iradeleriyle Hz. Hasan'a biat verdi. Hz. Hasan yönetimi devralmakla birlikte Muaviye'nin idari ve siyasi denetimi altında bulunan Şam tarafıyla, olması muhtemel bir savaşta pek çok masum müslüman kanının döküleceğini gördü. Bunun üzerine yönetimden Muaviye lehine feragat etti.
MUAVİYE BASKISI
Hz. Hüseyin'in Emevilerin siyasi icraatına ilk karşı çıkışı, Hz. Hasan'ın vefatının ardından Muaviye'nin, iktidarı kendi soyu ile devam ettirmek hevesine kapılması ve oğlu Yezid'i veliaht ilan ederek halkı zorla da olsa biate sevk etmesidir. Yönetimin babadan oğula aktarılması yöntemi o güne kadar Müslümanların uyguladığı siyaset geleneğiyle bağdaşmıyordu. Bu konuya sadece Hz. Hüseyin değil, Hz. Ebu Bekir'in oğlu Abdurrahman, Hz. Ömer'in oğlu Abdullah , Hz. Zübeyr b. el-Avvam'ın oğlu Abdullah da karşı çıkmıştı. Bu önemli isimler, Muaviye'ye teklif götürdü. Fakat teklifleri kabul etmeyen Muaviye, oğlu Yezid'i halef bırakmaktan vazgeçmedi. Hicaz bölgesinde insanları biate zorladı. Muaviye öldükten sonra Yezid'in yönetime geçme süreci bu şartlarda başlamış oldu. Bu safhada Medine Valisine verilen talimatla Hz. Hüseyin üzerinde hemen biat baskısı kuruldu. Bu karışık ortamda takip altında şiddete maruz kalmaktan çekinen Hz. Hüseyin, bir gece Medine'den Mekke'ye gitmek üzere yola koyuldu, Hz. Hüseyin ve onun gibi baskıya boyun eğmemekte kararlı olan diğerleri Harem-i Şerif'e giderek Beytullah'a sığınarak baskıyı kırmayı düşündüler. Bu sırada Kufelilerden mektuplar gelmeye başladı. Kaynaklardaki ifadeye göre heybeler dolusu mektuplarda Hz. Hüseyin, Kufe'ye davet ediliyordu.
ELÇİLERİ KATLETTİLER
Bununla beraber o, bu konuda acele etmedi, amcasının oğlunu elçi olarak Kufe'ye gönderdi. Bir elçi de Basralılara göndererek onlardan da "haktan yana bir tavır ve zulme karşı bir duruş beklediğini" ifade etti. Ancak Hz. Hüseyin, Basra'ya ve Kufe'ye gönderdiği elçilerin başına gelenlerden habersizdi.
Buna karşılık, şehit edilmeden önce amcasının oğlu Müslim'in düzenleyip gönderdiği davetkar rapor, Hz. Hüseyin'in elindeydi.Elindeki mevcut rapordan yola çıkarak bundan sonra ne yapması gerektiğini yakınlarıyla istişare etti. Bu noktada Abdullah b. Ömer b. el-Hattab (r.a.), Abdullah b. Abbas (r.a.) ve Ebu Said el-Hudrî (r.a.) gibi Hz. Hüseyin'i, -Rasul-i Ekrem'in ehlibeytinden kıymetli bir emanet olduğu için- samimi hislerle seven çok sayıda seçkin sahabi, ona ve yakınlarına (ehlibeyte) bir zarar gelir endişesiyle bu yola düşmemesi ve Hicaz'ı terk etmemesi gerektiğinde ısrar ettiler.
KERBELA'DA ZÜLÜM
Ama Hz. Hüseyin'in Kufe'ye doğru yönelişinin asıl sebebi, üzerinde kılıç gibi dolaşıp duran Yezid yönetiminin şiddet ve baskısından uzaklaşmaktı.
Hayalinde ise "İradelere baskının olmayacağı, Kisra-Kayser yöntemini andıran tiranlıktan uzak, özgür iradeye önem verileceği, İslam'ın insan hayatına getirdiği hak ve adalet ölçülerinin sosyal hayata yansıyacağı bir idari hayat" vardı. Hz. Hüseyin, artık, dönüşü olmayan bir yola girmiş bulunuyordu.
Bu süreçte Kufe Valisi Ubeydullah b. Ziyad, Hz. Hüseyin'i durdurmak için Husayn b. Numeyr'i, o da 1000 kişilik atlı emniyet gücü ile Hürr b. Yezid'i görevlendirdi. Hürr'ün görevi, kafileyi çevre ile irtibatı olmayan, su-erzak temininin zor olacağı bir yerde tutmak ve sonuçta Hz. Hüseyin'i valiye teslim etmekti. Ama Hz. Hüseyin'in Yezid'e teslim olup biat ve itaat vermesi mümkün değildi. Çünkü ona göre ortada bir zulüm ve bu zulmü işleyen zalimler vardı. Zulme seyirci kalan, zalime destek vermiş olurdu. Bu durum karşısında Hürr, kafileyi ikinci bir emre kadar Kufe ve Hicaz yolları dışında başka bir istikamete sevk etti. Hz. Hüseyin'in kafilesi, su ve erzak temininde, ayrıca çevre ile irtibatta zorluk çekilecek bir yerde konaklamaya zorlandı.
Burası, Kerbela idi. (2 Muharrem 61) Bu arada Rey valiliğinden vazgeçemeyen Ömer b. Sa'd b. Ebi Vakkas, yakın akrabasının onay vermemesine rağmen, valilikçe emrine verilen 4000 kişilik askeri birlikle Hz. Hüseyin'in hakkından gelmek sorumluluğuyla Kerbela'ya intikal etti.
Hz. Hüseyin, Ömer b. Sa'd'a üç alternatifli bir teklif yaptı: "Hicaz'a dönmeye izin verilmeliydi, Şam'a gidip Yezid'le bizzat görüşmesine imkan verilmeliydi veya bir sınır şehrine gitmeye müsaade edilmeliydi, bu takdirde oralarda ömrü boyunca din hizmetlerini yerine getirme gayreti içinde olurdu." Hz. Hüseyin'in taleplerini valiye iletildi. Vali, Hz. Hüseyin ve adamlarının alternatifsiz olarak biatinde ısrar ediyordu.
GECEYİ İBADETLE GEÇİRDİ
Hz. Hüseyin Kerbela'da dokuz muharremi on muharreme bağlayan geceyi sabaha kadar, ibadetle, Kur'an'la, zikir, dua, tövbe ve istiğfarla geçirdi. Öte yandan aile yakınlarının geri dönme ısrarlarını da kabul etmedi. Bunun üzerine çadırlar birbirine yaklaştırıldı, kadın ve çocuklar çadırlara yerleştirildi. Erkekler de çadırların çevresinde mevzilendiler. 10 Muharrem sabahı, bu şartlarda çarpışma başladı.
Çarpışmalarda karşı tarafın acımasızlığı had safhada idi ve giderek şiddetlenmişti.
Tabii ki Hz. Hüseyin'e karşı asla insaf ve merhametle bağdaşmayan orantısız güç kullanılıyordu. Bu süreçte Hz. Hüseyin cephesinde çok sayıda şehit verildi.
Bu acılara şahit olan Hz. Hüseyin, Yüce Allah'a şöyle yakarıyordu: "Allahım! Eğer gökten bir zafer ihsan etmeyeceksen, bunu daha hayırlı bir şeyin sebebi kıl ve bu zalimlerden sen intikam al!" İleri safhalarda, çarpışmanın Hz. Hüseyin çevresinde yoğunlaştığı görülüyordu.
Hz. Hüseyin susuzdu; Fırat'a doğru kılıç salladı, oğulları Ebu Bekir, Abdullah, Cafer, Osman gözleri önünde şehit düştüler. Hüseyin Fırat'a yaklaştı, fakat Husayn b. Numeyr'in attığı bir ok, boğazına isabet etti. Hz. Hüseyin, Allah Rasulü (s.a.v.)'nün torununa bunu reva görenleri Hak Teala Hazretlerine şikayetle çadırlara döndü. Bu esnada Emevi ordusunun komutanları arasında acımasızlığıyla tanınan Şemir, yaklaşık on adamıyla Hz.
Hüseyin ailesinin bulunduğu çadırı kuşattı.
Adamları da çil yavrusu gibi Hz. Hüseyin'e saldırdılar. Hz. Hüseyin, yaralı bir ceylan gibi yere düştü, şehadet şerbetini içti. Sinan b. Enes en-Nahaî, başını keserek Kûfe'ye götürülmek üzere Havaley'e verdi. (10 Muharrem 61/10 Ekim 680.)
33 MIZRAK
Bu sırada Hz. Hüseyin 57 yaşındaydı, bedeninde 33 mızrak, bir o kadar da kılıç yarası vardı. 23'ü ehlibeytten olmak üzere 72 şehit vardı. Karşı taraf 88 kayıp vermişti. Ömer b. Sa'd, ehlibeytten geri kalanları ve Hz. Hüseyin'in kesilmiş başını getirip İbn Ziyad'a teslim etti, o da Şam'da bulunan Yezid'e gönderdi.
KERBELA DERS OLSUN
Kerbela çöllerinde Sevgili Peygamberimizin gözbebeği Hz. Hüseyin ile 23'ü ehlibeytten olmak üzere 72 şehidin verilmesinde Küfelilerin büyük payı vardı. Söz vermelerine rağmen Hz. Hüseyin'i yalnız bırakan Küfelilerin(Yemenlilerin) yaptığı yanlış nedeniyle bugün Ortadoğu'da halen Irak, Suriye gibi ülkelerde kan ve gözyaşı dinmiyor. Bu zulmün cezası, geçmişten bugüne kadar çalkalanan Ortadoğu'da kan ve gözyaşı olarak kıyamete kadar sürecek. Tarihte yaşanmış ve geri dönüşü olmayan böylesi korkunç bir olayı değiştirmek elbette mümkün değildir. Ancak bize düşen bu korkunç olaydan gerekli dersi çıkararak fitne ve ayrımcılığın bir millete nelere mal olduğunu görmektir.
Dileğimiz yeni Kerbela'lar yaşanmasın. Nasıl ki, aşure; acısı, tatlısı ve ekşisiyle ortak bir tad oluşturuyorsa bizler de Lazıyla, Çerkeziyle, Kürdüyle, Türk'üyle ortak bir millet olarak aynı devlette yaşamasını bilelim.
Son Yazılar
- MERAL AKŞENER'İN AMACI NE? - 18 Şubat 2024
- CHP İZMİR ADAYLARINI KİME SORDU? - 06 Şubat 2024
- SAYIN ÖZEL, BUCALILARLA VE NEZİR'LE HELALLEŞİN - 22 Kasım 2023
- CUMHURİYET SAHİPSİZ Mİ - 27 Ekim 2023
- GÖZTEPELİLER POLİSİNİN YANINDA - 23 Eylül 2023
- SİYASETTE LİYAKATLİ OLAN DEĞİL HAKARET EDEN YÜKSELİYOR - 02 Eylül 2023
- URLA'DA "HADİ YAAAA" DEDİRTEN OLAYLAR - 20 Ağustos 2023
- HERKES NİYE CHP'YE VURUYOR? - 04 Ağustos 2023
- AKBELEN VE İŞ BİLMEZ MUHALEFET - 30 Temmuz 2023
- CHP'Lİ VEKİLLER SİZE TATİL HARAM - 18 Temmuz 2023
- KILIÇDAROĞLU'NA AÇIK MEKTUP - 14 Temmuz 2023
- CHP, ÜLKE GÜNDEMİNDEN KOPUK, TEK DERTLERİ DELEGELİK - 09 Temmuz 2023
- MERAL AKŞENER'İN İKİ BÜYÜK ZAMANLAMA HATASI - 01 Temmuz 2023
- CHP İÇİNDEKİ İRLANDALILAR - 07 Haziran 2023
- İYİ PARTİ "AT ÖLDÜ" DEMELİ - 25 Şubat 2023
- BAŞKAN SOYER, İZMİR VE CUMHURBAŞKANLIĞI - 24 Ocak 2023
- İŞÇİSİNE HESAP VERMEKTEN KAÇAN BELEDİYE BAŞKANI - 12 Aralık 2022
- HAMZA DAĞ, NÜKHET HOTAR VE İNSANLIK - 08 Aralık 2022
- MİLLET İTTİFAKI'NIN ADAYI KILIÇDAROĞLU - 05 Aralık 2022
- GÖZTEPE-ALTAY MAÇINDAKİ OLAY, TERÖRİST İŞİ - 29 Kasım 2022
- NEDİM ATİLLA'YA "İYİ HAL" İNDİRİMİ NEDEN YAPILDI - 09 Kasım 2022
- KARAR VERİN, HDP HAİN Mİ, VATANSEVER Mİ? - 06 Kasım 2022
- İZMİR GAZETECİLER CEMİYETİ DİSİPLİN KURULU KARARINI VERDİ - 14 Ekim 2022
- İZMİR'İN LİDERİ BAŞKAN SOYER, - 11 Eylül 2022
- GÜRSEL TEKİN VE HDP GERÇEĞİ - 06 Eylül 2022
- İZMİR TÜRKİYE'DİR (9 EYLÜL KUTLU OLSUN) - 01 Eylül 2022
- BİZİ BÖLMEYE ÇALIŞANLARA İZİN VERMEYELİM - 16 Ağustos 2022
- GERÇEK DOST, SİYASET VE AİLE - 16 Ağustos 2022
- HAMDİ TÜRKMEN ABİME AÇIK MEKTUP - 12 Ağustos 2022
- NEDİM ATİLLA VİCDANIN SIZLAMADI MI? - 08 Ağustos 2022
- URLA CHP'DE NELER OLUYOR.... - 02 Temmuz 2022
- MİTHATPAŞA SAKİNLERİ VALİ'Yİ BEKLİYOR - 27 Mayıs 2022
- MİTHATPAŞA CADDESİ'NDE TEK YÖN TUTMADI - 26 Mayıs 2022
- İSTİFA MI, GÖREVDEN AF MI, İSTİRHAM MI? - 21 Mayıs 2022
- BAKAN, EYT'LİLERE NEDEN AÇIKLAMA YAPMADI - 03 Mayıs 2022
- BİR YARIM SİVAS BİR YARIM GÖZTEPE - 20 Ocak 2022
- YILBAŞI, ZAM VE PORTAKAL KABUĞU - 03 Ocak 2022
- FENERBAHÇE, MESUT ÖZİL VE MİLLİYETÇİLİK - 13 Şubat 2021
- TRT'DE BÜYÜK SKANDAL - 08 Şubat 2021
- İZMİR'DEKİ SELİN SORUMLUSU KİM? - 03 Şubat 2021
- İZMİR ŞEHİR TİYATROSU VE İKİ CESUR YÜREK - 20 Ocak 2021
- FARKLI PARTİDEN OLANLAR DÜŞMANINIZ MI? - 06 Aralık 2020
- CHP MENEMEN'DE KAZANDI MI? - 02 Aralık 2020
- KURBAN OLUN GAVUR İZMİR'E - 31 Ekim 2020
- HANGİ PARTİ HDP İLE İTTİFAK YAPAR? - 22 Ekim 2020
- NORMAL BİR VATANDAŞ ZAMMI SAVUNUR MU? - 22 Eylül 2020
- Savaş ve festival! - 11 Eylül 2020
- Fenerbahçe, Koç ve Atatürk - 11 Eylül 2020
- İzmir Eşrefpaşalılık ruhu ve dedikoducular - 11 Eylül 2020
- Siyasette ihtimaller - 11 Eylül 2020
YORUMLAR