CHP İzmir İl Başkanı Bedri Serter ile gazeteci Uğur Dündar arasındaki tartışma ne oldu.
Bilen var mı.
Varsa bana söylesin.
Çok merak ediyorum.
Uğur Dündar'ın, meydan okumasında kalmışlardı.
“İzmir'deyim gel haddimi bildir” demişti Dündar.
Ne demek istemişti pek anlamadım.
Ne anlamda söyledi o cümleyi hala düşünüyorum.
“Gel İzmir'e gündemdeki şu konuları karşılıklı tartışalım ve haddimi bildir mi” demek istedi.
Yoksa, tam bir külhanbeyi edasıyla
“Gel İzmir'deyim” diye açık açık meydan mı okudu?
Hangisini yaptı sizce.
Eğer birincisini yaptıysa.
Yani “Gel tartışalım” demek istediyse, CHP İzmir İl Başkanı Serter, mutlaka kabul etmeli.
Ve bunu mutlaka bir Halk Arenası'nda yapmalılar.
Uğur Dündar çok iyi beceriyor o işleri.
Nedense hep CHP'li belediye başkanlarının görev yaptığı il ve ilçelerde yapıyor.
Yani, sen ben bizim oğlan toplanıp ülkeyi kurtarıyorlar. (Bu programlarla kendileri gibi düşünmeyen tek bir kişiye ulaştılar mı, merak etmiyor da değilim.)
Eğer Serter bunu kabul ederse ortada tek bir sıkıntı var.
Dündar, 1 Kasım seçimlerinden hemen sonra artık bu programa ara verdiğini açıkladı.
(Buna da bir anlam veremedim. Seçimde ilan almak için çıkan gazeteler bilirdim de, seçim için yapılan program da olurmuş onu da öğrendim.)
Fakat, hatır için bir program daha yapar umarım.
Orada söyleyeceklerini yüz yüze söylesinler.
Amaaaaaaa.....
Eğer Uğur Dündar “Gel haddimi bildir” derken fiziki bir hesaplaşmayı kastetmişse...
O zaman ayıp etmiş.
Burası Kasımpaşa değil.
Vefa hiç değil.
Hani İzmir için çok sık yazılır ya.
“Biz simite gevrek, çekirdeğe çiğdem, domatese domat deriz” diye.
Öyle ulu orta yaşını başını almış birinin yalancı pehlivan gibi ortaya çıkıp meydan okumasına da “Hadi ordan. Nerede soyunduysan git kıspetini orada giyin” deriz.
CHP İzmir İl Başkanı Bedri Serter'in, bir gazeteciye yazdıkları için “Hadlerini bilecekler” demesi ne kadar yanlışsa, bir gazetecinin de ona kabadayı gibi meydan okuması o kadar yanlıştır.
Bilmem anlatabildim mi.
Öyle ulu orta meydan okuyanlar Sivas'ın şu ünlü sözünü kulaklarına küpe yapsınlar:
“El (yabancı) yumruğu yemeyen, kendi yumruğunu değirmen taşı zannedermiş...”