KARANTİNA
Karantina ya da Küçükyalı..Çocukluğumun ve gençliğimin geçtiği semt. Özel Türk Koleji yıllarım,ilk aşkım ve Cem Karaca Fan Clup gibi ilk etkinliklerim..
Halikarnas Balıkçısı’ndan Sezen Aksu’ya, Ferdi Özbeğen’den Haluk Bilginer’e kadar birçok sanatçının yolunun geçtiği Karantina’da kışlık Köşk Sineması yazlık Venüs Sineması gözdelerimizdi.Hemen oturduğumuz apartmanın karşısındaki mandıra biz yeni yetmelerin buluşma yeriydi.
Karantina ismi İtalyanca’dan alınmış, kırk, kırklık, kırktan ibaret anlamını taşıyor. 19. yüzyılda dışarıdan gelecek salgın hastalık tehlikesine karşı burada karantina idaresi kurulmuş. 1840’larda ..Henüz Mithat Paşa Caddesi yok. O zamanki ismiyle Kallithea (Yunancada güzel manzara demek) şehrin en uç yerleşim bölgesi o vakitler.
Önce gemiler Karantina sahilinde denizde kırk gün bekletiliyor. Yolcular barakalarda kalıyor. 1846’da Mithat Paşa Meslek Lisesi’nin yanındaki yerde bir karantina binası inşa ediliyor. O günden sonra semtin adı Karantina olarak kayıtlara geçiyor. 1863’de karantina idaresi Urla’ya taşınsa da semt sakinleri arasında bu isim günümüze kadar yaşamaya devam ediyor.
1885’te muhtarlıklar kurulmaya başlandığında “Karantina Rum mahallesi” olarak kayıtlara geçmiş. Rumlar, Ermeniler, Yahudiler ve Türkler birlikte yaşamışlar. 1911’de resmi belgelere Karantina İslam ve Karantina Rum olarak kayıt düşülmüş.
Attila İlhan’ın “Karantinalı Despina” adlı şiiri işgal dönemi hakkında ipuçları sunuyor. 1922’den sonra Balkanlar’dan, Girit’ten gelen mübadillerle İzmir’in daha eski Müslüman semtlerinden ve Ege’nin ilçelerinden gelenlerin yanısıra Yahudiler de önemi sayıda bir grup olarak birlik, beraberlik içinde yaşamışlar. ‘Dünden Yarına İzmir Yahudileri’ kitabının yazarı Sara Pardo semtteki Yahudiler’in yaşantısını çok renkli örneklerle anlatır.Yine Beyza Alkoç’un “Karantina”adlı güzel bir kitabı var.
Bugün semtimize elli altmış yıl önceden biri gelse kesinlikle tanıyamaz. Deniz doldurulmamıştı ve apartmanın bahçesinin önünden kirli mirli de olsa denize girerdik.Mithatpaşa Caddesi’nde troleybüsler çalışırdı. Mithatpaşa Caddesi’ne 8 katlı apartman izni verilince şehrin rüzgârını kesen bitişik nizam betondan sevimsiz bir set dikildi. O güzelim bahçeler, ağaçlar, çiçekler, sarmaşıklar yok edildi. Arnavut kaldırımları asfaltla kaplandı.
Karantina’nın süslü cumbaları, deniz banyoları, yelkenleri, şarpileri, sandalları tarih oldu.Bugün ayakta kalan Latife Hanım ve Ayşe Mayda Köşkleri dahil en güzel evler bu semtteydi. Mithatpaşa Meslek Lisesi, Hamidiye Camisi ve Karantina hamamı hala yaşıyor.
Karantina’da İzmir Büyükşehir Belediyesi’nce yapılan araç trafiğini yeraltına alarak kazanılan 72 bin metrekarelik meydanın bugün açılışı var.Çocuk oyun alanı, sahne olarak kullanılabilecek gösteri alanı, su oyun alanı, dinlenme alanları, bisiklet ve yaya yolları, özel tasarlanmış kentsel donatılar, otomatik tuvaletler meydanda yer alıyor.
Güzel bir peyzaj çalışması gerçekleştirilen meydana Sanatçı Günnur Özsoy'un anıt heykel çalışması ayrı bir hava vermiş.Özsoy’un tek bir parçadan başlayıp gittikçe sıklaşarak devam eden ve kumsaldaki çakıl taşlarını hatırlatan eserinde hayatın içinde törpülenmiş çakıl taşlarının ayağa kalkarak birlikte bir bütün olması ve omuz omuza duran halkı çağrıştırması anlatılıyor.
Parkın adı “15 Temmuz Demokrasi Şehitleri”olacakmış.
Hadi canım sizde.O park “Karantina Parkı “ya da “Karantina Meydanı”olarak anılacaktır hep.
YORUMLAR