Yıllar önce, 1993 yılında Şirinyer Çocuk Islah Evi Hekimiyken, SSK Buca Hastanesi Üroloji asistanlığını kazanıp göreve başladığım gün gördüm ilk defa bu güzel yapıyı.
Buca nüfusuna kayıtlı, Bucalı bir vatandaş olarak Halen Buca Hastanesi'nde görev yapmak büyük bir mutluluk benim için.
Hastane bahçesine adımımı attığımda gördüğüm manzara bir cennet bahçesini andırıyordu. Yüzyıllık dev çam ağaçları altından geçip ana binaya gidiliyordu.
Bahçede harika bir Köşk bulunuyordu (Forbes Köşkü ),
Hayran olmuştum.
Forbes Köşkü, Levanten Forbes Ailesi tarafından 1908 yılında yaptırılmış.
Bugün İngiltere’nin en zengin ve köklü ailelerinden birisi olan Forbes ailesi Buca'da at ve binicilik konusuna ilgi gösteren ailelerin başında gelirdi. Köşkün sahibi levanten Forbes ailesi köşkün çevresinde geniş üzüm bağlarının da sahibiymiş ve burada yetişen üzümleri limana indirmek için bugünkü Buca istasyonuna kadar gelen tren yolu hattının da kendileri tarafından özel olarak yaptırıldığı rivayet ediliyor.
Ayrıca Köşkü verem hastası olduğu iddia edilen kızının tedavisi amacıyla yaptırdığı, tepesinde tavanı cam olan bölümde güneş ışığı alarak tedavi olduğu da söylenceler arasında.
Bir de bu aile hakkında resmi olmayan tarihte halk arasında bazı iddialar var.
Aile İngiltere’nin önem verdiği bir aile olmasından dolayı haklarında işlem yapılmayıp ülkeden gönderildi deniyor.
Köşkte Forbes Ailesi'nin İzmir'den ayrılmasından sonra Whittall Ailesi ikamet etmiş.
1950'de SSK'nin malı olan köşk, uzun yıllar poliklinik olarak kullanıldı.
Yemekhane oldu, Baştabiplik oldu.
Bu özel köşk kültür sanat mekanı olarak değerlendirilebilir.
Her Buca SSK ‘lının gönlünde çok özel bir yeri vardır Forbes Köşkü'nün. Eski SSK Buca Hastanesi çalışanlarının Forbes Köşkü için söyledikleri…
Dr.Yılmaz Okyay: Kurtarılmış bir şiir.
Mustafa Doğru Hastane Müdürü: Buca'ya tayinimde ilk odam.Forbes'e de kar yağmış,bizim saçlarımıza yağdığı gibi.
Nurhayat Marangoz Başhemşire yrd: Biz de ilk geldiğimizde orada yemeklerimizi yiyorduk.
Ümran Çetin Varlık : Ayyyyyyy Ayy ilk geldiğimde orada çalıştık. Sonra da yemekhanemizdi. Ne güzeldi o günler
Birsen Koclar: Yemekhaneye gitmek büyük bir zevkti.
Sevan Satı Evkuran: Çok güzel günlerdi. Nöbetlerde akşamları teknisyenle elektrikler kapatılır, sabahları açılırdı
Gülizar Zerek: Çok güzeldı, bir dönem yemekhane olarak kullanıldı
Semra Şibil: Ögrenciydik yemekhane olarak kullanılıyordu bayılıyorduk Buca hastanesinde staj yapmaya. O günler çok güzeldi.
Cemal Şencan: Terasta bankta uyumak ayrı bir zevkti
Zeliha Kocaağaç Sipahi: Bir zamanlar idare binasıydı
Neriman Uludag Koray : Acısı ile tatlısı ile tam 30 yıl… Görünce duygulandım restore edilip değerlendirilmesi lazim.
Kudret Sönmez Lama: Güzel yıllarmış. Sevgiler…