Savaşın tam ortasındayız.. Senin cephanen ne?


SAVAŞIN TAM ORTASINDAYIZ, 

SENİN CEPHANEN NE?

 

Evet bir cephedeyiz...

Savaştayız...

Tam da savaşın, mücadelenin ortasındayız...

Yangın yeri her yer...

Tam kaosun, korkunun içindeyiz...

Öylece, orta yerinde durarak bakıyoruz...

Savunmasız, güçsüz, korkarak, yapayalnız...

Bir tarafımız bizi yavaşça içine çeken uçurum...

Bir tarafımız ise gittikçe büyüyen alev topu...

Bir an dur ve bekle...

Derin nefes al ve dinle...

İçindeki sese kulak ver...

Bu savaşın orta yerindeyken ne var elinde?

Senin cephanen ne?

Senin savaş aletlerin ne?

Nasıl söner bu yangın yeri?

Nasıl düşmezsin?

Neye tutunup kalkarsın?

Nasıl çıkarsın buradan?

Nasıl dönüştürürsün?

Dinle sadece, kalbine kulak ver...

Kapat gözlerini, bir an da olsa huzuru yakala...

Bir bak, o bomboş sandığın ellerinde neler var?

İnanç, umut, sevgi, dayanışma, birlik, beraberlik...

Bunlar unutturulmaya çalıştırılan değerlerin...

Bir silkelen...

Önce korkunu dağıt...

Sonra gücünü farket...

Şimdi elindekileri, cephaneni karşıya boşaltma zamanı...

Yalnız olduğunu düşünme...

Sen yeter ki devam et, mücadele et...

Çoğalacağız, büyüyeceğiz...

Ne savaşlar kazandık unutma!

Boşalt cephaneni...

Korkunun üzerine...

Ayrımcılığın üzerine...

Sevgisizliğin üzerine...

Yalnızlığın üzerine...

Unutma!

Dünyamızı ancak inanç, sevgi ve umut kurtarır...

Çok şükür o da sen de, ben de, hepimizde var...

Kendine tutun, ayağa kalk ve yürü...

Güzelliklere doğru...