Yıl 2001 olması lazım...
Ben o sıralarda SSK Aliağa Baştabibi olarak görev yapmaktaydım,
34 yaşındaydım. Makamda otururken birden kapı açıldı, içeriye yakışıklı genç biri girdi. “Ben doktor Okan Korkmaz, yeni beyin cerrahınızım" dedi.
Tokalaşıp izin almadan misafir koltuğuna oturdu ve hiç beklemeksizin, "Ben askerden yeni döndüm, beyin cerrahıyım yapacak çok işim var.. Bu hastanede çalışmam başhekim bey, yazımı imzalayın Tepecik Hastanesi'ne gideyim" dedi. (Başhekimin oluru olmadan tayin olunamıyordu ).
O an bir iki saniye düşündüm, "haklı" dedim,
"İdealist biri" dedim ve bu cesurca davranışı da hoşuma gitmişti. Attım imzayı Okan Korkmaz da Tepecik Hastanesi'ne tayin oldu.
Sonra, Okan, beni ayda bir telefonla arayıp çeşitli açılış ve etkinliklere davet etmeye başladı. Etkinliklerde açılış konuşması yapıyor ve bazen şiirler okuyordu. Arkadaşlığımız kesintisiz devam etti ve yıllar sonra her ikimizde Buca SSK Hastanesi'nde Başhekim yardımcısı olarak beraber çalıştık. Son 2-3 yıl da aynı odayı paylaştık , kader yoldaşı olduk, dost olduk. Beraber ağladık, beraber güldük, kendisinin içini dışını bilirim.
Sevgili Okan hayalperesttir.
Her rüzgara kapılıp hayal kurar,.
Onun güzel bir özelliği bence bu.
Hayal kurmayan insan kısır bir döngüye girer, hayaller gerçeğe dönüşebilir çünkü. Ben de aslında biraz hayalperestim.
Her konuda hayaller kurarım.
Hatta çocukluğumdan beri en sevdiğim şey hayal kurmaktır.
Okan iyi bir fotoğraf sanatçısıdır aynı zamanda.
İyyi bir gözlemcidir.
Toplumun her kesimine dokunur.
Bu konuda itiraf etmek gerekirse onun seviyesinde değilim ben.
Dalgıçtır Okan, birlikte dalış yapıyoruz her yaz.
Şairdir Okan..
Hatta, "aLaCa" isimli bir yayınlanmış şiir kitabı var.
Değerli bir insandır Okan kardeşim.
Şimdi Çiğli Devlet Hastanesi'nde Baştabip yardımcısı olarak görev yapıyor.
Allah yolunu açık etsin,dualarım ,kalbim onunla…
Sevgiyle kalın…